Waarom doe ik dit nu eigenlijk?

Waarom doe ik dit nu eigenlijk? Dat vroeg ik mij afgelopen week af.. Ik was in een mooie mediumschap weekend op texel en we waren aan het oefenen met demonstratie mediumschap. Ik begon al goed. Kreeg een man door een lange man beetje kaal met 1 zo’n plukje haar die heen en weer gaat als de wind komt.. Je kent het misschien wel zo’n plukje. Hij was heerlijk op het land aan het werk, dit vond hij geweldig en dit was ook gewoon zijn werk. Hij deed wat hij leuk vond. Ik zag hem op de fiets naar zijn werk gaan alles werd herkent kwam eigenlijk meteen bij 1 iemand uit. Nou best goed omdat het allemaal wel voor een grote groep moest dus de kans dat je meerdere personen ja kreeg was niet het was er meteen 1 dus genoeg duidelijke kenmerken benoemd en toen kwam daar een hondje…

Dit zal wel niet waar zijn

Ik ging verder en met het verhaal ik zag dat hondje aan komen en ik hoorde mezelf zeggen. Ja ik zie een hondje waar hij altijd mee aan het spelen was maar dit zal wel niet waar zijn… En die vrouw schud ja wel dat is wel zo. En toen klapte ik dicht.. Is wel waar? hoe dan? Nee joh waarbij mijn begeleidster nog zij als het hele verhaal waar is waarom dat hondje dan niet?

En ik voelde mij in een krimpen, als een klein kind. Ik had gelijk maar dat kan niet en dat mag niet.

Voelde me heel rot

De rest van de demonstratie lukte ook niet meer en ik voelde me echt heel rot. In de pauze ben ik op een bankje gaan zitten en mij zelf de vraag gesteld  Waarom doe ik dit nu eigenlijk?, waarom mag ik niet gelijk hebben, waarom mag ik  niet het goed hebben. En toen kwam dat kleine stemmetje, wat dacht je van je vader?

En toen kwam dat inzicht van ja inderdaad ik heb herinneringen dat ik dingen goed zei ( denk ik, kan je nagaan twijfel gewoon aan me zelf nog steeds) wat fout werd gerekend en dat daar de nodige consequenties aan hingen. Als het gaat om het mediumschap helemaal. Want dat mocht niet, dat moest weg en dat was er niet. Mocht er niet over hebben.

Ik heb gewoon een blokkade op mijn mediumschap want als het goed was wat ik zei, werd dat de grond in getrapt ( letterlijk).

En toen ging het goed

En toen dacht ik als dit het is, is dit de blokkade is moet ik daar wat mee want anders kom ik niet verder. Als ik  niet mag zeggen wat ik echt zie en voel hoe ga ik dit dan doen? En ik liet het voor dat weekend los. De volgende dag moest ik nog 2 keer een demonstratie geven en had ik bij de 1e zelfs de leeftijd goed en de ander de manier van overlijden. Maar het kwam ook veel echter door. Ik had dus even die blokkade niet meer dat het niet mocht wat ik deed. Ik deed wat ik kan.

Je komt jezelf echt tegen bij de opleidingen die ik doe, waar je blokkades zitten en je krijgt allemaal inzichten over wie je eigenlijk bent.

En dat weekend heb ik over mezelf geleerd. Dat ik eigenlijk niets fout durft te doen zowieso in het algemeen maar in het mediumschap dat ik niets goed mag doen.

Ik geloof dat ook ik gewoon nog een aandachtspuntje heb om voor mij zelf weer zelf liefde te mogen geven.

Dat ook kleine dingen je gewoon kunnen vormen. Ik vind mijn leven bijzonder en ik vind mezelf bijzonder. En nu ik heb ervaren dat als ik de even de blokkades laat vieren kan.. Ben ik erg benieuwd hoe ik over een paar jaar ben met mijn mediumschap… En daar aan denkend.. Het lijkt mij heerlijk!